Pomimo ofensywnych kłód masowego rażenia rzucanych mi podstępnie pod nogi przez Apple (przypomnijmy: najpierw ukradkowe zmiany w WebKit, później zdradziecka blokada aplikacji 32-bitowych, następnie niespodziewane wprowadzenie nowego, własnego procesora), długi marsz po wielopoziomowej drabinie eskalacyjnej do nowego PYM Playera dobiegł szczęśliwego końca.

Bardzo dziękuję wszystkim, którzy podczas trwającego pół roku programu beta przysłali zarówno raporty o błędach, jak i swoje uwagi i komentarze, pozwalające rozwiać wszelkie niejasności strategiczne oraz zaktualizować mapę mentalną świadomości sytuacyjnej. Dzięki temu dowiedziałem się, które funkcje starego PYM Playera były dla użytkowników najistotniejsze, a z którymi można się na razie rozstać.

Zmiany

Powstanie PYM Playera 8 wymagało rezygnacji z użycia MPlayera jako silnika do wyświetlania wideo i przejścia na FFmpeg, co wiązało się z szeregiem zmian wewnętrznych oraz koniecznością przerobienia od podstaw chociażby mechanizmu wyświetlania napisów. Oznacza to utratę obsługi niektórych egzotycznych formatów napisów, takich jak SSA, ale za to zapewnia większą kontrolę nad ich wyglądem — PYM Player 8 oferuje teraz 10 wyjątkowych stylów napisów i mnóstwo możliwości ich dostosowywania, w tym wyświetlanie na dole ekranu lub na dole obszaru filmu, modyfikowanie cienia i tła, a nawet definiowanie gradientu zamiast jednolitego, nudnego koloru. Jak zawsze, w razie wątpliwości dotyczących działania poszczególnych opcji, pod ręką dostępna jest obszerna pomoc.

Oprócz tego napisy mogą być czytane na głos przez wbudowany syntezator mowy. Bo czemu nie?

Całkowicie przeprojektowana biblioteka zapewnia łatwy dostęp do pełnej historii odtwarzania, a w oknie przeglądu wyświetlany jest widok Oglądaj dalej, zawierający miniaturki plików wideo, których oglądanie zostało rozpoczęte (a więc obejrzeliśmy więcej, niż kilka początkowych sekund), ale nie zostało ukończone. Obejmuje on zarówno rzeczy dodane do biblioteki, jak i pliki odtwarzane bezpośrednio z Findera. Pasek na dole każdej miniaturki pozwala zorientować się, jaka część została już obejrzana.

Jeśli w bibliotece PYM Playera znajdują się seriale, w tym samym oknie pojawiać się będą okładki tych, w których obejrzany został co najmniej jeden odcinek, a jednocześnie do obejrzenia pozostał chociaż jeden. W połączeniu z wygodnym przyciskiem odtwarzania pozwala to łatwo kontynuować oglądanie seriali dodanych do biblioteki.

Przycisk w prawym górnym rogu okna daje szybki dostęp do historii odtwarzania, zawierającej wszystkie pliki wideo otworzone wcześniej przy użyciu PYM Playera.

Metadane filmów pobierane z serwisu Open Movie Database mogą być używane do szybkiego filtrowania zawartości biblioteki. Filtry można nakładać, aby np. wyświetlić tylko nieobejrzane filmy SF z 1999 roku, w których występuje Carrie‑Anne Moss. Zawartość kategorii może być także filtrowana wg czasu dodania, tytułu lub roku. W przypadku większych bibliotek cenną funkcją może okazać się porządkowanie (grupowanie) filmów wg lat.

Kategorie przeznaczone na pliki wideo bez okładek, takie jak Teledyski, Wideo domowe czy XXX, pozwalają na opcjonalne włączenie zamazywania miniaturek oraz ukrywania ich w widoku Oglądaj dalej. W przypadku kategorii XXX ukrywanie w widoku Oglądaj dalej jest włączone domyślnie :)

Stworzony całkiem od nowa, opcjonalny, stale widoczny wskaźnik postępu oferuje teraz nowe możliwości konfiguracji, a dzięki dynamicznemu wyświetlaniu podglądu dostosowanie go do swoich potrzeb jest jeszcze łatwiejsze.

Nadal do dyspozycji mamy znane i uwielbiane funkcje, takie jak automatyczne pobieranie napisów z NapiProjektu (wraz z integracją tej funkcji z Finderem), wyświetlanie dokładnej godziny zakończenia oglądania (oprócz pozostałego czasu trwania), automatyczne rozpoznawanie kodowania polskich znaków czy wygodną obsługę przy użyciu klawiatury lub myszy. Do sterowania odtwarzaniem można też opcjonalnie używać pilota Rii mini i7.

Jeśli ktoś źle znosi zmiany i czuje dyskomfort związany z nowym wyglądem okna biblioteki, dostosowanym do aktualnego systemu, może przełączyć na styl PYM Classic, używający kolorów znanych z PYM Playera 7.

Oficjalnie nowy PYM Player wymaga systemu macOS 12 Big Sur, jednak użytkownicy skazani na Catalinę nie muszą wpadać w rozpacz i żałobę, bowiem w systemie macOS 10.15 aplikacja również świetnie działa, tylko (tymczasowo…) ikony w oknie preferencji są niewidoczne, a jednym dostępnym stylem wyglądu okna biblioteki jest PYM Classic.

Drogie to?

PYM Player był, jest i po wieczne czasy będzie darmowy. Można jednak wesprzeć jego rozwój dobrowolną, bezinteresowną darowizną przez PayPal. Albo po prostu w bitcoinach, wysyłając je na adres bc1qh3x680pea92jufkrjemv8fnpfvtly4mc65trys :)

Gdzie to dają?

Tam, gdzie zawsze, czyli na stronie https://pym.uce.pl/pym-player.