Pod koniec roku 2020 firma Apple rozpoczęła trwający do dziś proces odchodzenia od procesorów Intela na rzecz własnych układów opartych na architekturze ARM, integrujących w sobie procesory, pamięć RAM, a nawet pamięć masową.

MPlayer, stanowiący silnik PYM Playera 7, nie działał na najnowszych Macach z układem M1, a dostosowanie go do tych maszyn okazało się wyboistą drogą pełną zdradzieckich pułapek. Po wielu próbach jedynym rozsądnym wyjściem pozostało porzucenie MPlayera na rzecz FFmpeg i FFplay.

FFmpeg to zestaw programów i bibliotek open source do konwersji multimediów, oparty na bibliotece libavcodec, stosowany między innymi przez MPlayera i VLC. FFplay natomiast to prosty odtwarzacz wideo, którego dostosowanie do potrzeb PYM Playera wymagało szeregu modyfikacji dodających obsługę zdalnego sterowania odtwarzaniem przez zewnętrzną aplikację.

Dobrze, ale co to wszystko oznacza w praktyce? Nowego PYM Playera! A konkretnie wersję beta, w której jeszcze nie wszystkie funkcje działają zgodnie z założeniami — dostępną do pobrania w ramce na górze tej strony.

PYM Player 8 ma odnowiony wygląd, dostosowany do obecnego systemu macOS, choć w preferencjach można przywrócić kolorystykę znaną z poprzedniej wersji. W oknie przeglądu wyświetlane są miniaturki plików wideo, których oglądanie zostało przerwane, a poniżej widoczne są okładki rozpoczętych, lecz nieobejrzanych do końca seriali. Wystarczy jedno kliknięcie, aby wysunąć historię odtwarzania, pozwalającą łatwo wracać do dowolnego obejrzanego filmu. Zawsze można także przytrzymać klawisz Command, aby zamiast włączenia odtwarzania odsłonić dany plik wideo w Finderze.

Biblioteka również przeszła metamorfozę, zapewniając między innymi wygodne filtrowanie zawartości przy użyciu wielu nakładających się tagów i innych kryteriów — wszystkie nieobejrzane filmy o Bondzie, w których występuje Pierce Brosnan? Filmy, w których jednocześnie występuje Zendaya i Timothée Chalamet? Wszystkie pliki wideo otagowane „Maja Staśko” oraz „zestaw Maty”? Parę kliknięć i filtr jest gotowy!

W preferencjach napisów znajdziemy wiele ustawień, pozwalających na uzyskanie rozmaitych efektów, w tym napisów na kolorowym tle, z cieniem lub bez niego, pozwalających nawet na zastąpienie nudnego, jednolitego koloru gradientem.

Nieco ekstrawagancką funkcją może być czytanie napisów przy użyciu wbudowanego do systemu macOS mechanizmu syntezy mowy. Użytkownicy projektorów mogą docenić możliwość niezależnego włączania lustrzanego odbicia obrazu oraz napisów. Tradycyjnie też działa automatyczne wyszukiwanie napisów w serwisie NapiProjekt oraz konwertowanie ich formatu i kodowania polskich znaków zgodnie z ustawieniami, co przydaje się podczas używania stacjonarnych odtwarzaczy lub innych urządzeń i aplikacji obsługujących tylko niektóre formaty i kodowania. Oczywiście sam PYM Player rozpoznaje używane kodowanie automatycznie.

UWAGA: Jako że jest to dopiero pierwsza wersja beta, część funkcji jest niedostępna, inne zaś mogą działać nie do końca prawidłowo. Do uruchomienia wymagany jest system macOS Big Sur lub nowszy. Aplikacja działa natywnie na Macach z procesorem Intel oraz na Macach z układem scalonym Apple (M1 lub nowszym).